ÇOCUKLARINIZ SİZİN ÇOCUKLARINIZ DEĞİL

Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil, Onlar kendi yolunu izleyen hayat'ın oğulları ve kızları. Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller. Onlara sevginizi verebilirsiniz,düşüncelerinizi değil. Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır. Bedenlerini tutabilirsiniz,ruhlarını değil. Çünkü ruhlar yarındadır, Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz. Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları Kendiniz gibi olmaya zorlamayın. Çünkü hayat geriye dönmez,dünle de bir alışverişi yoktur. Siz yaysınız,çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar. Okçu,sonsuzluk yolundaki hedefi görür Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar. Okçunun önünde kıvançla eğilin Çünkü okçu,uzaklara giden oku sevdiği kadar Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
HALİL CİBRAN
Düşüncelerinden derinden etkilendiğim Halil Cibran'ın bu şiirini  Dünyaya getirdikleri çocuklarını istedikleri şekle sokabilecekleri bir oyun hamuru misali gören anne babalar için paylaştım sizinle... Kendi hayallerini gerçekleştirmek için çocuklarını kullanan, olamadıklarını onlara oldurmaya çalışan anne babalar gün geldi hayıflanmaya başladılar. Çocuklarına sahip olduklarında mutlu olacakları hayaller bırakmadılar.Sevginin boş paranın aşk olduğunu anlattılar. Şimdi dert yanıyorlar ,saygısız,, sevgisiz, idealsiz oldu neden bu çocuk diye.. Dün bir sohbet esnasında çocuğundan yakınan bir anne yazdırdı bana bunları. SEVGİLER  Arzu Cengiz